معنی دینامیک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دینامیک. (فرانسوی، اِ) قسمتی از علم مکانیک که در آن از حرکت دستگاههای ذرات و اجسام تحت تأثیر نیروها بحث میشود. دینامیک با علل حرکت سر و کار دارد و حال آنکه سینماتیک در واقع بحث هندسی در حرکات است و ستاتیک یا تعادل شناسی علم تعادل نیروهاست. (ازدائره المعارف فارسی). || در تداول، پر از نیرو. مملو از نیروی حیاتی. (فرهنگ فارسی معین).

پر از نیرو، متحرک، پویا، بخشی از علم مکانیک که حرکات را مورد مطالعه قرار می دهد، مبحث حرکت اجسام. [خوانش: [فر.] (اِ.)]

دارای حرکت و پویایی، پویا،
(اسم) شاخه‌ای از علم مکانیک که به بررسی چگونگی حرکت اجسام بر اثر نیروی وارده به آن‌ها می‌پردازد،

دانش حرکت

قسمتی از علم مکانیک که در آن از حرکت دستگاههای ذرات و اجسام تحت تاثیر نیروها بحث میشود، دینامیک با علل حرکت سروکار دارد و دینامیک از علم حرکت اجسام با قوه برق میباشد فرانسوی پویا نیرو ییک ‎ (صفت) مربوط به قوه: واحد دینامیک، پر از نیرو مملو از نیروی حیاتی، (اسم) بخشی از مکانیک که روابط بین قوی و حرکات را مورد مطالعه قرار میدهد مبحث حرکت اجسام علم الحرکات.