معنی ذکاوت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
ذکاوت. [ذَ وَ] (اِمص) در تداول فارسی بمعنی ذکاء مستعمل است.
(ذَ وَ) [ازع.] (اِمص.) تیزهوشی.
تیزهوشی، هوشیاری، زیرکی،
هوش
تیزهوشی
تیز هوشی
نبوغ
تیزهوشی
تیزهوشی، عقل، فراست، فطانت، هوشمندی، هوشیاری،
(متضاد) فصاحت
هوشیاری