معنی ذکی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ذکی. [ذَ کی ی] (ع ص) مرد تیزخاطر. دل تیز. (مهذب الاسماء). تیزدل. زیرک. (دهار). تیزطبع. (غیاث اللغات). المعی ّ. هوشیار. هوشمند. تیزهوش. زودیاب. تیزیاب. تیزویر. ج، اذکیاء. مقابل بلید:
والا وجیه دین که سپهدار شرق و چین
فخر آرد از تو نائب فرزانه ٔ ذکی.
سوزنی.
این چنین کس گر ذکی ّ مطلق است
چونش این تمییز نبود احمق است.
مولوی.
|| تیزبوی. تندبوی. بلندبوی. (منتهی الارب). مسک ذکی ّ؛ مشک تیزبوی. || مذبوح. ذبیح. گلوبریده.

زیرک، هوشیار، تند - بوی. [خوانش: (ذَ) [ع.] (ص.)]

زیرک، تیزهوش، هوشیار،

تیزطبع، هوشیار

تیزطبع

تیز طبع

تیز طبع، هوشیار

زیرک، عاقل، هوشمند، هوشیار،
(متضاد) سفیه

مرد تیز خاطر، تیز طبع