معنی رازیانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رازیانه. [ن َ / ن ِ] (اِ) رازیانج.فنوی. از تیره ٔ چتریان با گونه های پایا به ارتفاع 1 تا 1/5 متر و برگهای متناوب دارای بریدگی و معطر و طعمی مطبوع و کمی شیرین. رجوع به کارآموزی و داروسازی ص 202 شود:
گوئی که حلال است پخته ٔ سکر
با سنبل و با بیخ رازیانه.
ناصرخسرو.
و رجوع به رازیانج شود.

(نِ) (اِ.) بادیان، والان، گیاهی است خوشبو با دانه های ریز که برای نفخ مفید است.

گیاهی علفی و خوش‌بو با برگ‌های ریز و گل‌های چتری زردرنگ که مصرف دارویی دارد، بادیان، بادتخم،
دانۀ این گیاه با مصرف دارویی

بادیان

شمره

(اسم) گیاهی است از تیره چتریان که دو ساله است (بعض گونه هایش پایا میباشد) و در سراسر نواحی بحرالروم و حبشه و ایران میروید. ارتفاع آن بین 1 تا 5 , 1 است. برگهای متناوب و دارای بریدگی بسیار و دمبرگش شامل غلافی است که ساقه را فرا میگیرد. برگش معطر و طمعش مطبوع و کمی شیرین است رازیانج شمار شمره سونف باریان بسباس. یا رازیانه آبی کاکله. یا رازیانه دریایی کاکله. یا رازیانه رومی انیسون. یا رازیانه کاذب شوید شبت.

گیاهی خوشبو