معنی زبان بلوچی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
زبان بلوچی. [زَ ن ِ ب َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) از لهجه های ایرانی است در بلوچستان ایران و پاکستان و آن شامل لهجه های فرعی بسیار است. (مقدمه ٔ برهان قاطع چ معین ص 38). رجوع به «ایران » و «پارسی » شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.