معنی زبان پشتو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
زبان پشتو. [زَ ن ِ پ َ / پ ُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) لهجه ای در افغانستان و شعبه ای است از زبانهای ایرانی. پشتو یا پختو (که صورت زبان نیم رسمی افغانستان را دارد) شامل لهجه های فرعی بسیار از جمله لهجه ٔ ونتسی است که از دیگر لهجه ها مجزاست. (مقدمه ٔ برهان قاطع بقلم دکتر معین ص 38). رجوع به «پشتو» و «ایران » شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.