معنی زهتاب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زهتاب. [زِ] (نف مرکب) آنکه روده را تابد. از: «زه » + «تاب »، مخفف تابنده، از تافتن. آنکه زه از روده ها برای کمان و جز آن تابد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). آنکه شغلش تابیدن زه و تهیه کردن رشته ٔ تافته از روده ٔ گوسفند و حیوانات دیگراست. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ماده ٔ بعد شود.

(زِ) (ص فا.) کسی که شغلش تابیدن زه و تهیه کردن رشته تافته از روده گوسفند و حیوانات دیگر است.

رودگر

(صفت) آنکه شغلش تابیدن زه و تهیه کردن رشته تافته از روده گوسفند و حیوانات دیگر باشد.