معنی زوال پذیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
زوال پذیر. [زَ پ َ] (نف مرکب) تغییرپذیر و فناشونده. (آنندراج). فانی و ناپایدار. (ناظم الاطباء). زوال پذیرنده. آنچه فنا شود. آنچه دوام نکند. ناپایدار. مقابل زوال ناپذیر: جمال زوال پذیر است. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ماده ٔ بعد و زوال شود.
زوالپذیرنده، نیستشدنی، نابودشدنی، ناپایدار،
فانی
(صفت) آنچه فنا شود آنچه دوام نکند ناپایدار مقابل زوال ناپذیر: }} جمال زوال پذیر است . {{
گسسته بنیاد