معنی سرپایی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(~.) (ص نسب.) کفش راحتی.

کفشی که در خانه به پا می‌کنند، دمپایی،
(قید) به‌صورت ایستاده،
(صفت) ویژگی بیماری که بدون بستری کردن مورد معالجه قرار می‌گیرد: بیمار سرپایی،
(صفت) ویژگی معالجه‌ای که بدون بستری کردن انجام می‌شود: معالجهٴ سرپایی،
(صفت) ویژگی قسمتی در بیمارستان که در آن، بدون بستری کردن معالجه صورت می‌گیرد: بخش سرپایی،
(صفت) ویژگی کسی که ایستاده کار کند و موقع کار نتواند بنشیند، مانند پیشخدمت، خانه‌شاگرد، و شاگرد پادو،
[قدیمی] جماعی که سر پا صورت گیرد،
(حاصل مصدر) [قدیمی] زناکاری،
(صفت) [قدیمی] فاحشه،

دمپایی، گذری، پذیرایی کننده

(صفت) کفش راحتی. یا کفش سرپایی، کسی که ایستاده به کار پردازد (خانه شاگرد)، فاحشه روسپی، جماعی که سر پا صورت گیرد، جماع آرمش.