معنی سکنی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سکنی. [س ُ نا] (ع اِ) جای باش. (منتهی الارب). جای ساکن شدن در جایی. (آنندراج). || خانه. || باشش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || باشنده ٔ خانه. (غیاث) (آنندراج).

(سُ نا) [ع.] (اِ.) مسکن، جای اقامت.

جای ساکن شدن در جایی

سُکْنی، (سَکَنَ- یَسْکُنُ) منزل کردن- سکونت کردن- اقامت گزیدن- محل اقامت- مسکن