معنی سینما در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سینما. [ن ِ] (فرانسوی، اِ) ملخص «سینماتوگراف » و آن نمایش مناظر و اشیاء و اشخاص است بر روی پرده بوسیله ٔ دستگاه مخصوص. (فرهنگ فارسی معین). فن و صنعت و هنر تهیه و نمایش سلسله تصاویری که بر نوارهای سلولوئیدی ضبط شده اند، بنحوی که در تماشاگر توهم حرکت ایجاد شود. اصطلاحاً عکسهایی را که در یک مرحله برمیدارند. اصول سینما؛ صنعت سینما از محصولات قرن بیستم است، ولی کارهای مقدماتی در این زمینه از سنوات بعد از سال 1875 م. سابقه دارد. از لحاظ فنی، سینما مبتنی برکیفیت ثبات تأثرات نوری است: در هر ثانیه 24 کادر، جداجدا از جلو دریچه ٔ تصویرافکن سینما میگذرد و بر پرده ٔ سینما که در برابر تصویرافکن قرار دارد می افتد، اما آنچه بچشم می آید تصویری است مداوم و منسجم و غالباً متحرک بدون اینکه جدایی کادرهای 24گانه در ثانیه در آن احساس شود. باید تاریخ اولیه ٔ سینما را از سال 1880 م. و تصویرافکنها جستجو کرد تا اینکه در سال 1893 دستگاهی که نوعی «شهرفرنگ » بود ببازار آمد و در سال 1894 برادران لومیر دستگاه فیلمبرداری و تصویرافکن نسبتاً کاملی ساختند. در سال 1916 م. فیلم هایی توسط د.و. گریفیث ساخته شد که انقلاب بزرگ در کار سینما را به وجود آورد. کار صحنه پردازی و مونتاژ بدست نابغه ٔ بزرگ روسی سینما س. م. آیزنشتاین به اوج اعتلارسید. در قرن اخیر پیشرفتهای عجیب و روشهای تازه درسینما به وجود آمده است که از جمله: سینما اسکوپ، سینراما، ویستاویژن و سوپرپاناویژن است که هر یک در مقام و طریقه ٔ خود اهمیت خاصی را دارا میباشند.
تاریخ سینما در ایران: تا آنجا که میدانیم در ایران نخستین بار در سال 1318 هَ. ق.به دستور مظفرالدین شاه قاجار، میرزا ابراهیم خان عکاسباشی یک دستگاه دوربین فیلمبرداری به ایران آورد که با آن برای شاه فیلمهای خصوصی میگرفت. مظفرالدین شاه طی نامه ای از میرزا ابراهیم خان حتی میخواهد که یک فیلم از شیرهای شاه و یک فیلم از صحنه های عزاداری ماه محرم بردارد؛ اما نخستین فیلم ایرانی که در ایران ببازار آمد دو فیلم صامت موسوم به آبی رابی و جوان بوالهوس بود که در سال 1311 هَ. ش. در تهران ساخته شد. نخستین فیلم ناطق به زبان فارسی فیلم معروف دختر لر بود که در سال 1312 هَ. ش. در بمبئی بدست ایرانیان ساخته شد. از سال 1326 هَ. ش. به بعد صدها فیلم فارسی ساخته شده است و به بازار آمده است. (از دائره المعارف فارسی). || محل نمایش فیلم. (فرهنگ فارسی معین).
- سینمای صامت، سینمایی که در آن سخنان هنرپیشگان و اصوات دیگر بگوش نرسد. مقابل سینمای ناطق. (فرهنگ فارسی معین).
- سینمای ناطق،سینمایی که در آن سخنان هنرپیشگان و اصوات دیگر شنیده شود. مقابل سینمای صامت. (فرهنگ فارسی معین).

ملخص سینماتو - گراف و آن نمایش مناظر و اشیاء و اشخاص به روی پرده نمایش به وسیله دستگاه مخصوص است، محل نمایش فیلم، ~اسکوپ نمایش فیلم بر پرده پهن، تک سینمای کوچک که معمولاً در آن فیلم های هنری و معتبر نمایش داده می شود. [خوانش: (نِ) [فر.] (اِ.)]

نمایش سلسلۀ تصاویر مناظر و اشخاص و اشیا و حرکات هنرپیشگان بر روی پرده،
محل نمایش فیلم بر روی پرده،
هنر و صنعتی که به ساختن فیلم می‌پردازد،

هنر هفتم

محل نمایش و مناظر و حرکات هنرپیشگان در روی پرده بوسیله دستگاه مخصوص