معنی شاد زیستن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شاد زیستن. [ت َ] (مص مرکب) شاد و خرم زندگی کردن. فعل امر از این مصدر را بصورت کلمه ٔ دعا و تهنیت و آفرین بکار برده اند، مانند: شاد زی ! شاد زیید! بزی شاد! همیشه بزی شاد! شاد زید! رجوع به فهرست ولف شود:
شاد زی با سیاه چشمان شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد.
رودکی.
روز ارمزد است شاها شاد زی
بر کت شاهی نشین و باده خور.
بوشکور.
فریدون بریشان سخن برگشاد
که خرم زیید ای دلیران و شاد.
فردوسی.
زمین را ببوسید پس پهلوان
که جاوید زی شاد و روشن روان.
فردوسی.
برستم چنین گفت کای پهلوان
همیشه بزی شاد و روشن روان.
فردوسی.
خورشگر بدو گفت کای پادشا
همیشه بزی شاد و فرمان روا.
فردوسی.
یکی آفرین کرد سام دلیر
که تهما هژبرا بزی شاد دیر.
فردوسی.
ز گیتی پرستنده ٔ فر نصر
زید شاد در سایه ٔ شاه عصر.
فردوسی.
شادزی ای در ظهور معجز تدبیر
روی سیه کرده رسم سحر مبین را.
انوری.

خرم زندگی کردن