معنی شافاط در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

شافاط. (عبری، ص، اِ) قاضی. (قاموس کتاب مقدس).

شافاط. (اِخ) یکی از جاسوسان سبط شمعون بود. (قاموس کتاب مقدس).

شافاط. (اِخ) یکی از سلسله ٔ سلطنتی یهودا. (قاموس کتاب مقدس).

شافاط. (اِخ) از رؤسای سبط جاد. (قاموس کتاب مقدس).

شافاط. (اِخ) یکی از شبانان داود است. (قاموس کتاب مقدس).

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر