معنی شافر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

شافر. [ف ِ] (ع اِ) کرانه ٔ فرج زن و کرانه ٔ رحم. (منتهی الارب) (آنندراج).

شافر. [ف ِ] (اِخ) (به عبری به معنای درخشندگی) کوه... در دشت عربستان و یکی از منازل بنی اسرائیل بود. رولندس برآن است که کوه عریف همان کوه شافر است و بر ساحل غربی خلیج عقبه واقع است اما دیگری کوه شریف را شافر دانسته است که تخمیناً بمسافت 70 میل بشمال خلیج عقبه واقع میباشد. (قاموس کتاب مقدس).

فرهنگ فارسی هوشیار

‎ ولگسار، کناره ی چوز‎، کناره ی زهدان

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر