معنی شانه باف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شانه باف. [ن َ / ن ِ] (نف مرکب) بافنده به شانه. || (ن مف مرکب) بافته به شانه. || پارچه ٔ بسیار گنده و کم نخ که آستر قباهای بازاری بدان کنند. (بهار عجم) (ارمغان آصفی) (آنندراج):
پشت از شانه باف و میان از موی بند.
نظام قاری (دیوان ص 134).