معنی شبو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شبو. [ش َب ْوْ] (ع مص) بلند گردیدن. (از اقرب الموارد). || روشن شدن و درخشیدن چهره پس از تغیر. || روی پا برخاستن اسب. || افروختن آتش. (از اقرب الموارد). || گلوله کردن و به شکل کلاف درآوردن نخ و ریسمان. (از دزی ج 1 ص 726).

شبو. [ش َب ْوْ] (ع اِ) شبا. برف و ریزه های باران. (از اقرب الموارد). || آزار و اذیت. (از ذیل اقرب الموارد).