معنی شیرین گفتار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شیرین گفتار. [گ ُ] (ص مرکب) شیرین کلام. شیرین زبان. (ناظم الاطباء):
تا ز آئینه ٔ شبرنگ نیاید بیرون
متکلم نشود طوطی شیرین گفتار.
صائب (از آنندراج).
رجوع به مترادفات کلمه شود.
|| شیرین گفتار؛ (اِ مرکب) مقلوب گفتار شیرین:
اول دل من گرم همی داشتی و من
دل بر تو فروبسته بدان شیرین گفتار.
فرخی.
رجوع به شیرین سخن (اِ مرکب) شود.

شکر سخن

شکرسخن