معنی صاحبقران در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لقبی برای پادشاهان

‎ فرخزاد کسی را گویند که هنگام زادن وی دو ستاره ی همایون چون اورمزد (مشتری) و ناهید (زهره) در یکی از آبام های (بروج) دوازده گانه باشند، والا نامور (صفت) کسی که بهنگام انعقاد نطفه یا در وقت زادن وی قرانی در سیارات صورت گیرد، پادشاه عظیم الشان عادل و جهانگیری که دولتش دوام داشته باشد. توضیح این تعبیر را از احکام نجوم گرفته اند زیرا اثر بعض قرانات کواکب همچون کواکب قران زحل و مشتری در بیت طالع دلیل است بر این که مولود پادشاهی عادل و جهانگیر و ملکش پایدار است، کسی که در عصر خود به جهتی از جهات برهم سلکان خویش تفوقی حاصل کرده و در حرفه خود ممتاز و مشار الیه شده باشد: وزیر صاحبقران شاعر صاحبقران.

صاحِبْقِران، این عنوان در قدیم بکسی اطلاق می شد که در زمان قِران یعنی مُقارِنَه دو ستاره سعد مثل زهره و مشتری متولد می گردید، بعدها به عالِم یا شاعر یا وزیری اطلاق کردند که او را ممتاز از همکاران و هم سِلْکان دانستند و سپس شاهانی که خود را برتر یا باقی تر از شاهان دیگر تصور کردند این لقب را بر خود برگزیدند، که آخرینشان ناصرالدین شاه بود وقصرش هم در نیاوران به صاحبقرانیه مشهور گردید،