معنی صاید در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

صاید. [ی ِ] (اِخ) نام کعب بن شراحیل است از بطن همدان. رجوع به صائدی و رجوع به الانساب سمعانی شود.

صاید. [ی ِ] (ع ص) نعت فاعلی از صید است:
رفت و دانه خورد و اندر دام ماند
صایدش کشت و بخورد و کام راند.
(مثنوی).
رجوع به صائد...شود.

(یِ) [ع.] (اِفا.) شکارکننده، شکاری.

(اسم) شکار کننده شکاری.