معنی صبح نخستین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

صبح نخستین. [ص ُ ح ِ ن ُ خ ُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) صبح نخست. صبح اول. صبح کاذب. غطاط. دم گرگ. رجوع به صبح نخست شود:
آمد بانگ خروس مؤذن میخوارگان
صبح نخستین نمود روی به نظارگان.
منوچهری.
صبح نخستین چو نفس برزند
صبح دوم بانگ بر اختر زند.
نظامی.