معنی صحراگرد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
صحراگرد. [ص َ گ َ] (نف مرکب) بیابان گرد. || آنکه در بیابان گردد و کشت هاو مزارع را بپاید چهارپا ومردمان بدان گزند نرسانند. رجوع به صحراگردی شود.
بیابانگرد، صحرانشین،
هامون نورد
بادیهنشین، صحرانشین، صحرانورد،
(متضاد) شهرنشین
بیابان گرد