معنی صریعالدلاء در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

صریعالدلاء. [ص َ عُدْ دِ] (اِخ) علی بن عبدالواحد، شاعری است از مردم بغداد، به مصر آمد و الظاهر لاعزازدین اﷲ را بستود و به سال 412 هَ. ق. درگذشت. او را دیوان شعری است. (الاعلام زرکلی ص 680). در فوات الوفیات نام او را محمدبن عبدالواحد نوشته و چنین آرد: وی شاعری بی باک بود و در شعر او هزل و هجوی غالب است. مقصوره ٔابن درید را بمقصوره ای معارضه کرده و در آن گوید:
من لم یرد ان تنتقب نعاله
یحملها فی کفه اذا مشی
و من اراد ان یصون رجله
فلبسه خیر له من الحفا
من دخلت فی عینه مسله
فاسأله من ساعته عن العمی
من اکل الفحم تسود فمه
و راح صحن خده مثل الدجا
من صفع الناس و لم یدعهم
ان یصفعوه فعلیهم اعتدی
من ناطح الکبش یفجر رأسه
و سال من مفرقه شبه الدما...
(فوات الوفیات ج 2 ص 237).
و رجوع به حسن المحاضره ص 577شود.