معنی طاباق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
طاباق. (ع اِ) خشت پخته ٔ کلان. (منتهی الارب) (آنندراج). || آجر بزرگ. (فهرست مخزن الادویه).
ظرف آهنی مدور که بر آن نان پزند، تابه، خشت پخته بزرگ، آجر بزرگ. [خوانش: [معر.] (اِ.) = طابق: ]
آجر بزرگ
پارسی تازی گشته تابوک تابه آگور بزرگ خشت پخته ی کلان (اسم) خشت پخته بزرگ آجر بزرگ.