معنی طاق طاق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طاق طاق. (اِ صوت) حکایت آواز زدن چیزی بر چیزی چنانکه جامه ٔ شسته ٔ گازران بر سنگ و جز آن:
گه ز طاق طاق گردنها زدن
طاق طاق جامه کوبان ممتهن.
مولوی.

(اسم) صدای زدن شمشیر و جز آن.