معنی طاهی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طاهی. (ع ص) گوشت پز. بریان ساز. || نان پز. || پزنده ٔ هر نوع خوراکی. (منتهی الارب) (آنندراج). طباخ. آشپز. دیگ پز. ج، طهاه. (مهذب الاسماء).

طاهی. (اِخ) اسم سوره ای از قرآن. «طه » یا «طاها[» سوره ٔ بیستم از قرآن]:
تا خانه ای از فلک بود جوزا
تا سوره ای از نُبی بود طاهی.
جمال الدین عبدالرزاق.
رجوع به طاها و طه شود.

‎ کبابی بریان پز، گوشت پز خوالیگر

طاهِی، آشپز-طَبّاخ- نانوا- خَبّاز (جمع:طَهاه-طُهیَ)