معنی طبوع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طبوع. [طُ] (ع اِ) ج ِ طِبع.

طبوع. [طَب ْ بو] (ع اِ) جانورکی است زهردار. || قسمی از بوزینه که گزیدنش را درد سخت باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). جنبنده ای است. گویند دیوه ای است. (مهذب الاسماء). || دانه ٔ سمی است که از گزیدن آن درد بسیار بهم میرسد. (فهرست مخزن الادویه).

(تک: طبع) خوی ها