معنی طرابلسی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) برهان الدین ابراهیم بن ابی بکربن الشیخ علی الطرابلسی الحنفی نزیل القاهره. ولادت او بسال 843 هَ. ق. و وفات وی در 922 هَ. ق. بوده است. او راست: الاسعاف فی الاحکام الاوقاف (فقه حنفی) مختصری است که دو کتاب وقف هلال و خصاف را در آن گرد آورده و در بولاق به طبع رسیده است بسال 1292 هَ. ق. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1235).

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) القاضی سعدالدین عزالمؤمنین ابوالقاسم عبدالعزیزبن تحریربن عبدالعزیزبن البراج. رجوع به ابن برّاج شود.

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) الشیخ عبدالغنی الفاروقی الطرابلسی. او راست: اشراق الانوار فی اطلاق العذار.این کتاب در ادب است که بسال 1268 هَ. ق. تألیف وطبع هم شده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1287).

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) علی علاءالدین ابوالحسن علی بن خلیلی الطرابلسی الحنفی، قاضی القدس الشریف. ولادتش بسال 844 هَ.ق. بوده، او راست: معین الحکام فیما یتردد بین الخصمین من الاحکام (فقه حنفی) این کتاب بر سه بخش و تمامی در علم قضاء است. 1- در مقدمات این علم که احکام مبتنی بر آن است. 2- در دلایلی که قضایا را از یکدیگر متمایز میسازد. 3- در احکام سیاست شرعیه. یک نوبت در بولاق بسال 1300 هَ. ق. و نوبتی هم در مطبعه ٔ میمنیه بسال 1310 هَ. ق. و در حاشیه ٔ آن نیز کتاب لسان الحکام فی معرفهالاحکام از تألیفات ابوالولیدبن شحنه بطبع رسیده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1236).

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) مصطفی بن محمدبن ابراهیم بن ذکری الطرابلسی المغربی. او راست: دیوان شعری که در مطبعه ٔ عبدالرزاق بسال 1310 هَ. ق. بطبع رسیده است. دیگر شرح قصیده ٔ ابن ذکری که در علم میقات است و آن در شهر فاس چاپ شده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 106 و ج 2 ستون 1236).

طرابلسی. [طَ ب ُ ل ُ] (اِخ) السید محمدبن ابراهیم الحسینی الطرابلسی. او راست: تفسیر الحسینی که جزء اول آن به آخر سوره ٔ بقره پایان یافته، و در طرابلس شام بسال 1332 هَ. ق. چاپ شده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 774).

(صفت) منسوب به طرابلس از مردم طرابلس.