معنی طغیان کردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

طغیان کردن. [طُغ ْ ک َ دَ] (مص مرکب) موج زدن آب. جوشش سیل و دریا و جز آن. || نافرمانی کردن:
حرف زهرش گفته ام شکّر لبم را میگزد
درد طغیان میکند گر نام افیون میبرم.
ظهوری (از آنندراج).

سرکشی کردن، عصیان ورزیدن، گردن‌کشی کردن، نافرمانی کردن، یاغی شدن، طاغی شدن، شورش کردن، بالا آمدن (سطح آب رودخانه)، سرریز کردن

موج زدن آب، جوشش سیل و دریا و جز آن، نافرمانی کردن