معنی عافیت گاه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عافیت گاه. [ی َ] (اِ مرکب) جای امن. جای سلامت. مأمن. محل عافیت و سلامت:
پس ز هر منزلی وهر راهی
باز می جست عافیت گاهی.
نظامی.

(اسم) جای عافیت محل آسایش.