عاقبت اندیش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عاقبت اندیش. [ق ِ ب َ اَ] (نف مرکب) دوراندیش. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آخربین. مآل اندیش. آنکه از آغاز، پایان کار را نگرد:
بباید عاقبت اندیش بودن
برون از خویش و هم با خویش بودن.
ناصرخسرو.
عاقبت اندیش ترین کودکی
دشمن او بود در ایشان یکی.
نظامی.

آن‌که دربارۀ عاقبت امور می‌اندیشد، دوراندیش،

دور اندیش، آینده نگر، حازم

آخربین

آخربین، پیش‌بین، ژرف‌بین، عاقبت‌نگر، مال‌اندیش

دور اندیش، آخربین