عاقبت نگر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
عاقبت نگر. [ق ِ ب َ ن ِ گ َ] (نف مرکب) عاقبت اندیش. آنکه پایان کار را نگرد. عاقبت بین: بونصر مردی بود عاقبت نگر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 176).
عاقبتبین، عاقبتاندیش، آنکه پایان کار را مینگرد،
آخربین، دوراندیش، روشنبین، عاقبتاندیش، عاقبتبین
(صفت) آن که درباره عاقبت امور بیشتر فکر کند مال اندیش آخر بینی.