عالی آوازه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عالی آوازه. [زَ / زِ] (ص مرکب) خوش آواز. خوش خوان:
که دیدت بر هیچ رنگین گلی
ز من عالی آوازه تر بلبلی.
نظامی.
|| نامور. مشهور. بلندنام:
نظامی بدوعالی آوازه باد
به نظمی چنین نام او تازه باد.
نظامی.

خوش‌آواز، خوش‌خوان،
بلندآوازه، بلندنام، نامور، مشهور،

(صفت) خوش آواز خوشخوان، مشهور نامی به نام.