معنی عدلة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عدله. [ع َ ل َ] (ع ص) مؤنث عدل و قد یؤنث. یقال رجل عدل و امراءه عدل و عدله؛ زن داد دهنده. (منتهی الارب).

عدله. [ع َ دَ ل َ] (ع ص، اِ) شایستگان گواهی. (منتهی الارب). المزکّون للشهود. تزکیه شوندگان از شهود. (قطرالمحیط) (از اقرب الموارد). عُدَله.