معنی عصیان آوردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عصیان آوردن. [ع ِص ْ وَ دَ] (مص مرکب) سرپیچی کردن. عصیان کردن:
که یارد آمد پیش تو از ملوک به جنگ
که یارد آورد اندر تو ای ملک عصیان.
فرخی.
هرکه برتافت عنان از تو و عصیان آورد
از در خانه ٔ او دولت برتافت عنان.
فرخی (از آنندراج).