معنی عطایا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
عطایا. [ع َ] (ع اِ) ج ِ عطیّه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). دهشها و بخشیده شده ها. (از آنندراج). رجوع به عطیه شود: از صلت و عطایاء او به حظی وافر و نصیبی کامل متحظی شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 214).
(عَ) [ع.] (اِ.) جِ عطیه، بخشش ها، هدیه ها.
عطیه
مبار
بخشیده شده ها و دهشها