معنی علی اسدی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن احمد اسدی طوسی، مکنّی به ابونصر. شاعر مشهور. رجوع به اسدی (علی بن احمد...) شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن اسماعیل بن شعیب بن میثم بن یحیی تمار اسدی کوفی بصری میثمی، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی میثمی شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن جاسم بن محمد اسدی حلی. شاعر (1240- 1332 هَ. ق.). او را مجموعه ٔ اشعاری است. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 51).

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَس َ] (اِخ) ابن حسین بن علی آل محفوظ وشاحی اسدی کاظمی. رجوع به علی محفوظ شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن حسین بن علی عوض مزیدی اسدی حلی. رجوع به علی عوض شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن حمزهبن عبداﷲ اسدی کوفی، مشهور به کسائی و مکنّی به ابوالحسن. مقری و تجویددان و لغوی و نحوی و شاعر. رجوع به کسائی شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن داوودبن یحیی بن کامل بن یحیی بن جباره ٔ زبیری قرشی اسدی، ملقّب به نجم الدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی زبیری شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن دبیس بن صدقهبن منصور اسدی مزیدی. آخرین تن از حکام بنی مزید در حله. رجوع به علی مزیدی (ابن دبیس بن...) شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن طرادبن دبیس اسدی، مکنّی به ابوالحسن. پدر او حاکم بر جزیره ٔ دبیسیه در نزدیکی خوزستان بود. سپس منصوربن حسین اسدی بر این جزیره دست یافت و پدر او را از آنجا راند. علی بن طراد نیز به بغداد رفت و در سال 419 هَ. ق. به همراهی جماعتی از ترکان که جلال الدوله با وی فرستاده بود به جنگ منصور آمد ولی از او شکست خورد و به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی بنقل از الکامل ابن اثیر: حوادث سال 419).

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن ظاهر مطیری اسدی حلی. رجوع به علی حلی شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن محمدبن عبیدبن زبیر اسدی، مشهور به ابن کوفی و مکنّی به ابوالحسن. وی ادیب و نحوی و لغوی بود. در سال 254 هَ. ق. متولد شد و در 348 هَ. ق. درگذشت. او راست: 1- الفرائد والقلائد فی اللغه. 2- معانی العشر و اختلاف العلماء فیه. 3- الهمز. (از معجم المؤلفین بنقل از معجم الادباءیاقوت ج 14 ص 153. بغیهالوعاه سیوطی ص 350. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 351.) و نیز رجوع به ابن کوفی شود.

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن نیار اسدی ناصری، ملقّب به شیخ الشیوخ صدرالدین. وی استاد خط المستعصم خلیفه ٔ عباسی بود و در روز مبایعت با مستعصم، او با وزیر و استادالدار ازمردم بیعت گرفتند. (از تجارب السلف نخجوانی ص 356).

علی اسدی. [ع َ ی ِ اَ س َ] (اِخ) ابن هباربن اسودبن مطلب بن اسدبن عبدالعزی قرشی اسدی. وی از صحابه بود. (از الاصابه ٔ ابن حجر ج 4 قسم اول).