معنی علی تونسی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ادیب و از امرای تونس بود که در سال 1169 هَ. ق. درگذشت. او راست: شرح التسهیل. (از معجم المؤلفین بنقل از هدیهالعارفین ج 1 ص 767).

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن زیاد تونسی، مکنّی به ابوالحسن. وی فقیه بود و موطا را نزد مالک بن انس خواند و قریب پنج سال پس از مالک زیست. و در حدود سال 184 هَ. ق. درگذشت. (از معجم المؤلفین بنقل از طبقات الفقهاء شیرازی. ص 129).

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن عبدالجباربن سلامه ٔ هذلی تونسی، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی هذلی شود.

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن عبداﷲ تونسی مالکی. ساکن مصر. ملقّب به علاءالدین و مکنّی به ابوالحسن. عالم و ادیب متوفی در سال 1190 هَ. ق. وی مدتی متولی مشیخه ٔ رواق المغاربه در جامع ازهر بوده است. او را شرحی بر رساله ٔ راعب پاشای وزیر در عروض است. و نیز تحریرات بسیاری دارد. (از معجم المؤلفین بنقل از هدیهالعارفین ج 1 ص 769. سلک الدرر ج 3 ص 259).

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن محمدبن ابی القاسم بن محمدبن فرحون تونسی الاصل مدنی المولد و المنشاء، مالکی، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن فرحون. وی فقیه و محدث و واعظ و عالم فرایض و نحوی و ادیب و شاعر بود و در بیستم ربیعالاول سال 698 هَ. ق. متولد شد. پس از آموختن فقه و حدیث به دمشق و قاهره سفر کرد و در بیست و سوم جمادی الاخر سال 746 هَ. ق. درگذشت. او راست: 1- دیوان شعر. 2- الزاهر فی المواعظ و الحکایات و الاحادیث و الذخایر. 3- نزههالنظر و نخبهالفکر فی شرح لامیهالعجم. (از معجم المؤلفین بنقل از الدررالکامنه ٔ ابن حجر ج 3 ص 115. الدیباج ابن فرحون ص 214. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 767 و 948. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 269).

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن محمد میلی جمالی تونسی مالکی. رجوع به علی جمالی شود.

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) ابن یونس بن عبداﷲ لهواری تونسی، ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی لهواری شود.

علی تونسی. [ع َ ی ِ ن ِ] (اِخ) علی صادق بای تونسی. او راست: مناهج التعریف باصول التکلیف، که درسال 1302 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. (از معجم المؤلفین بنقل از ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 563).