معنی علی مسعودی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

علی مسعودی. [ع َ ی ِ م َ] (اِخ) ابن حسین بن علی مسعودی. مکنی به ابوالحسن. صاحب مروج الذهب. رجوع به مسعودی شود.

علی مسعودی. [ع َ ی ِ م َ] (اِخ) (امیر سید...) ابن شهاب بن حسن بن محمد همدانی مسعودی. مشهور به ابن شهاب. ادیب و صوفی متولد در سال 714 هَ. ق. وی در ابتدا ملازم شیخ شرف الدین محمودبن عبداﷲ مزدقانی بود و نیز از شیخ تقی الدین علی دوستی کسب روش طریقت میکرد. مسعودی به اشاره ٔ شیخ شرف الدین محمود، سه نوبت ربع مسکون را طواف کرد و به صحبت هزار و چهارصد ولی رسید و در ششم ذیحجه ٔ سال 786 یا 776 هَ. ق. درگذشت و در ولایت ختلا در هند دفن گردید. وی از معاصران امیرتیمور گورگانی بوده است. او راست: 1- اخلاق محرم.2- الاسرار القلبیه. 3- ذخیره الملوک. 4- الرساله القدسیه فی اسرار النقطه. 5- روضه العلوم و روحهالمفهوم. 6- شرح اسمأاﷲ. 7- شرح فصوص الحکم ابن عربی. 8- مرآهالرجال فی علم القیافه. 9- مشارب الاذواق، که شرح قصیده ٔ خمریه ٔ ابن فارض است. (از معجم المؤلفین) (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 542) (الذریعه ج 9 ص 765).