معنی عمر فاخوری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

عمر فاخوری. [ع ُ م َ رِ فا] (اِخ) ابن عبدالرحمان فاخوری بیروتی. نویسنده ای آرام طبع بود. به سال 1314 هَ.ق. در بیروت تولد یافت و دروس حقوق را در پاریس آموخت و به شغل محامات پرداخت. وی به عضویت مجمع علمی عربی در دمشق برگزیده شد و سرانجام بسال 1365 هَ.ق. در بیروت درگذشت. او را مقالات متعددی است که از آن جمله است: 1- الباب المرصود. 2- الفصول الاربعه. 3- ادیب فی السوق. 4- کیف ینهض العرب. 5- مهاتما غاندی. (از الاعلام زرکلی).