معنی عیب جو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کسی که تفحص بدی ها و معایب دیگران کند، تا آن ها را آشکار سازد، بدگوی مردمان. [خوانش: (ی) (~.) [ع - فا.] (ص فا.)]

عیب‌جوینده، جویندۀ عیب دیگران، کسی که عیب‌ها و بدی‌های دیگران را تفحص می‌کند و آشکار می‌سازد،

منتقد

جوینده عیب دیگران