معنی غنچه بستن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غنچه بستن. [غ ُ چ َ / چ ِ ب َ ت َ] (مص مرکب) کنایه از غنچه آفریدن. (آنندراج). آفریدن و ایجاد غنچه:
جان فدای دهنت باد که در باغ وجود
چمن آرای جهان خوشتر ازین غنچه نبست.
حافظ (از آنندراج).
به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می بندد
اگر در دست من میبود اول بار میبستم.
صائب تبریزی (از بهار عجم).

‎ (مصدر) تولید غنچه شدن در گل و درخت، (مصدر) غنچه آفریدن.