معنی غنچه گشتن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

غنچه گشتن. [غ ُ چ َ / چ ِ گ َ ت َ] (مص مرکب) کنایه از جمع شدن و گرد آمدن و فراهم آمدن، و با لفظدهان (یا دهن) و کف نیز استعمال میشود:
نقد ما چون زر گل در طبق افلاک است
کف ما غنچه نگردد چوشود صاحب مال.
شفیع اثر (از بهار عجم ذیل غنچه بودن).
|| کنایه از خویش را فراهم آوردن. خود را جمع کردن. || متأمل شدن. (بهار عجم) (آنندراج). تأمل و تفکر. و رجوع به غنچه شدن شود.

کنایه از جمع شدن و گرد آمدن و فراهم آمدن