معنی فتنه گر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
فتنه گر. [ف ِ ن َ / ن ِ گ َ] (ص مرکب) آنکه ایجاد فتنه کند. فتنه جو. فتنه انگیز:
چون ز فتنه گران تهی شدجای
پیش خود فتنه را نشاند ز پای.
نظامی.
رجوع به فتنه انگیز شود.
فرهنگ عمید
فتنهانگیز
حل جدول
هیزم بیار معرکه
فرهنگ فارسی هوشیار
آشوبگر (صفت) آنکه ایجاد فتنه کند فتنه انگیز آشوبگر.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.