معنی قافیه سنج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قافیه سنج. [ی َ / ی ِ س َ] (نف مرکب) شاعر. (ناظم الاطباء). ناظم. ناقد شعر. موزون طبع:
مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تا خواجه می خورد به غزلهای پهلوی.
حافظ.
ج، قافیه سنجان. شاعران. (ناظم الاطباء). شعرا. (انجمن آرا). مردمان موزون طبع. (آنندراج) (برهان):
قافیه سنجان چو علم برکشند
گنج دو عالم به سخن درکشند.
نظامی.

سنجندۀ قافیه، ناقد شعر،
شاعر،

شاعر، ناظم، موزون طبع