معنی قبله گاه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قبله گاه. [ق ِ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب) مکان قبله. جای قبله. (آنندراج). || هرجائی که وقت پرستش یزدان بدان روی آورند. || از القاب پدر و کسی که قایم مقام وی باشد. (ناظم الاطباء).

مکان قبله، جای قبله، هر جا که وقت پرستش خدا بدان روی آورند، عنوانی است احترام آمیز در خطاب به پدر و بزرگان. [خوانش: (~.) [ع - فا.] (اِمر.)]

جایی که در نماز به آن رو می‌کنند، مکان قبله، جای قبله،
[منسوخ، مجاز] پناهگاه،

جائی که در نماز به آن رو کنند