معنی قرآن خوان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قرآن خوان. [ق ُرْ خوا / خا] (نف مرکب) قرآن خواننده. قاری. عابد. پارسا. شخصی که پیوسته قرآن خواند. (برهان): و جده ای بود مرا زنی پارسا و خویشتن دار و قرآن خوان. (تاریخ بیهقی). || کنایه از شخصی است که او را از حکومت و منصب معزول کرده باشند. (برهان) (ناظم الاطباء).

قاری

‎ نپی خوان، برکنار به گواژ (صفت) آنکه قرآن خواند قاریقرآن، شخصی که او را از حکومت و منصبی مهم معزول کرده باشند.