معنی قندیل ترسا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قندیل ترسا. [ق ِ ل ِ ت َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) قندیلی که ترسایان در کلیسا افروزند. (آنندراج). قندیلی را گویند که پیوسته در کلیسا که معبد ترسایان است آویخته باشد. (ناظم الاطباء) (برهان):
زبان روغنینم ز آتش آه
بسوزد چون دل قندیل ترسا.
خاقانی (دیوان ص 20 از حاشیه ٔ برهان چ معین).
|| کنایه از ماه و آفتاب. (آنندراج).

خوله ی ترسا چراغواره ی کلیسا