معنی قیتول در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
قیتول. (ترکی - مغولی، اِ) محلی برای استراحت اردو. || لشکرگاه. اردو. (فرهنگ فارسی معین): امرا و لشکریان که بر در سراپرده و قیتول پادشاهی جمع شده اند، اصلاً اثری از پادشاه نمی یابند. (فرهنگ فارسی معین از عالم آرا ص 834).
محلی برای استراحت اردو، لشگرگاه، اردو. [خوانش: [تر - مغ.] (اِ.)]
لشکرگاه،
محلی برای استراحت اردو،
مغولی لشکرگاه (اسم) محلی برای استراحت اردو، لشکر گاه اردو: امر او لشکریان که بر در سراپرده و قیتول پادشاهی جمع شده اند اصلا اثری از پادشاه نمی یابند.