معنی قیطان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قیطان. [ق َ / ق ِ] (اِ) نوعی ریسمان که از ابریشم بافند و برای برشته کردن دانه های تسبیح و امثال آن بکار میرود. رشته از چند ریسمان بهم بافته که بر حاشیه ٔ جاجیم دوزند و دگمه و مادگی از آن کنند و بند سبحه از آن سازند. آنندراج در کلمه ٔقیطون گوید: آنچه از نخ ابریشم بافند. (آنندراج).
- قیطان باف، بافنده ٔ قیطان.
- قیطان بافی، شغل و عمل قیطان باف.
- || مغازه ٔ قیطان باف.

(ق) [ع.] (اِ.) رشته باریک که از ابریشم می بافند.

رشتۀ باریکی که از ابریشم می‌بافند،

رشته ریسمان باریک بافته شده از الیاف به‌ویژه از ابریشم

رشته ریسمان باریک بافته شده از الیاف به ویژه از ابریشم

سگ دندان رشته (اسم) رشته نازک که از ابریشم بافند و آن را زه دامن و گریبان جامه و رشته تسبیح کنند: ز قیطان درو ریشه عشقش دواند برنگی که در چشم تارش نماند.