لبه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لبه. [ل َ ب َ / ب ِ] (اِ) تیزنا. تیزه. دَم.حدّ. لب. دَمه. حرف. طرف برنده ٔ کارد و امثال آن.
- لبه از ظرفی یا جامه ای یا دیواری و غیره، کنار. حاشیه. طرف و جانب آن.
- لبه ٔ شمشیر، تیزنای آن.
|| آفتاب گردان (در کلاه):
دوخته بر طرف کلاهش لبه
وان لبه بر شکل مه یکشبه.
ایرج میرزا.
- لبه دادن (ظرف) و لبه ندادن آن. رجوع به لب دادن شود.

کنار، حاشیه، طرف برنده کارد. [خوانش: (لَ بِ) (اِ.)]

لب‌مانند،
کناره و لب چیزی،

کناره چیزی

کنار و حاشیه، طرف تیز کارد و شمشیر

کنار، حاشیه، طرف تیز کارد و شمشیر، کناره چیزی

حاشیه، کناره، کناره، لب، مرز، تیزی

ساحل

طرف برنده کارد و امثال آن، دم، لب